J:
(maart 2007)
Voor mij het is het zonneklaar, ik wil al heel lang naar Santiago lopen, maar anderen vragen wel eens naar het waarom. Pas dan ga je bedenken wat je motieven eigenlijk zijn.
Ik houd van wandelen, vooral lange trektochten. Je hebt dagenlang niets anders te doen dan een vooraf bepaalde route domweg af te lopen. Geen vraag iedere dag wat gaan we nu eens doen, nee, gewoon rugzak aan en verder maar weer, heerlijk.
Onderweg heb je alle tijd om te kijken naar de dingen die langskomen. Eigenlijk kijk je de hele dag naar een natuurfilm. In de berm bloeien altijd wel bloemetjes, vliegen vaak insecten rond. Ik hoef niet alle namen te weten, maar ik vind het heel leuk om te zien dat de soorten langzaam veranderen, het wordt later in het seizoen, de bodem verandert, je komt in een warmer klimaat. Vaak roep ik naar Ruud die voor me loopt dat ik alweer een nieuw wit bloemetje heb gezien, of dat er wel erg mooie (on)bekende vliegen rondvliegen.
We vertrekken als hier de lente begint, we lopen naar de zomer en als we in Spanje aankomen zal er niet veel meer groeien in de berm omdat de hitte alles heeft verschroeid.
Het lijkt me tenslotte heerlijk om eens heel lang achter elkaar op pad te zijn, geen krant te lezen, geen 1000 dingen te hebben staan die nog moeten.
We hebben voor Santiago gekozen omdat het speciaal is om een route te lopen die al eeuwenlang door allerlei mensen gelopen is en omdat het na maanden met zijn tweeën lopen vast prettig is om in Spanje lotgenoten tegen te komen.
Er zijn ook dingen die me niet leuk lijken.
Hoe ga je om met dagenlange regen? Zullen er in dun bevolkte gebieden wel genoeg winkeltjes zijn, zouden we lang moeten wachten tot ze weer open gaan? Zullen we ons 's avonds niet vervelen, je kunt niet genoeg boeken meenemen om eens een lekker eind te lezen. En is het in Spanje niet vreselijk vol, met al die pelgrims op die ene route?
Of het allemaal zo zal uitkomen? Geen idee. Daarvoor moet je gewoon op pad.
Laatste reacties