R:
Santiago! We zijn er!
De laatste 6 km: eerst naar beneden de Monte de Gozo af, terwijl de stad breed voor ons lag. Over een snelweg, over een spoorbaan, over een ringweg, door buitenwijken, het middeleeuwse centrum in. En toen was daar de kathedraal, ons einddoel. Een beetje bedremmeld ging ik naar binnen, een beetje stilletjes liep ik er rond. Dus dit is `m. Ik voelde me heel erg trots: hier ben ik en ik ben uit Holland komen lopen. Liep onder het altaar een trapje af en zag daar de zilveren kist waarin het gebeente van Jacobus zou liggen.
Ik liep wat verdwaasd door de kerk rond, niet in staat hem goed te bezichtigen, daarvoor was ik te verward. Blij, trots, maar met toch ook met een wat treurig gevoel.
We liepen naar buiten en zochten het pelgrimsbureau op, om onze compostela te halen. Dat is een oorkonde met je naam verlatijnst erop dat je de pelgrimage naar Santiago hebt volbracht. Er stond al een behoorlijke rij lopers en fietsers voor ons, dus lang wachten. Eenmaal aan de beurt gaf ik mijn credential af, waarin onderweg vele stempels zijn gezet ten bewijze van het gepasseerd zijn. Vrijwel iedereen was ergens in Spanje begonnen of hooguit vlak voor de Pyreneeën. Ik kwam dus van zo ver, helemaal gelopen? Hoe was het onderweg geweest? Ik moest me wel blij voelen nu ik er was, of niet? Kortom, ik kreeg bijzondere aandacht en alle spanning van dat moment maakte dat ik bijna in tranen uitbarstte. Gelukkig bijna.
We zochten een hotel, lieten de rugzak er achter en gingen naar de pelgrimsmis. Daaraan voorafgaand worden de nationaliteiten genoemd van alle gearriveerde pelgrims. Ik meende dos peregrinos holandeses op te vangen. Het orgel speelde wel mooi, alle misrituelen gingen langs me heen, ik zat als een zak zand op de bank.
Vervolgens werd het tijd voor een biertje op een terrasje waarbij we allerlei lieden zagen voorbijkomen die we eerder ergens op de camino ook al hadden gezien. Sloffend, verdwaasd rondkijkend, opgewonden, moe, met in de zon verschoten kleren, bungelende waterflessen, stoffige schoenen.
En daarna de beloofde balkonscène: gedurende 10 minuten stonden we bij de fontein, of zaten er op of er voor. Ik wist dat de webcam het deed, want intussen hebben wij naar de zoons gebeld. Die het op het weblog hebben gezet. Is dit alles high tech of niet soms? Drie en een halve maand verslagen die dezelfde dag nog op internet leesbaar zijn, inclusief foto`s, en tot slot een live show.
Morgen sluiten we dit weblog af. We hebben een treinkaartje gekocht voor maandagochtend en zijn misschien woensdag thuis.
J:
Ik vond het heerlijk dat we zo vroeg in de ochtend in Santiago aankwamen. We liepen door doodstille straten naar de gemeentegrens met het bord Santiago, dat we daar nu zelf waren! Verder op weg naar de kathedraal, dronken Spanjaarden die de nacht vrolijk hadden doorgebracht waren ons gezelschap. In de kathedraal waren we de enige, in mijn stinkende klofje, op bergschoenen, met rugzak en in korte broek ben ik trots de hele kerk door gelopen, het was even mijn kerk. Op onze afscheidsochtend had ik een knipperlampje gekregen voor het geval we onverlicht op een drukke weg zouden lopen. Dit lampje heb ik knipperend en wel bij het beeld van Sint Jacob als morendoder gelegd, mijn manier om een kaarsje te branden, uren later deed hij het nog! Kruisvereniging Oost Gelderland stond er luid en duidelijk op. Bij de pelgrimsmis was het zo vol, dat veel mensen moesten staan, waar zie je dat nog. Ik heb lekker met alle gezangen mee gezongen, zonder de tekst te kennen, maar wat geeft dat.
----------
Totaal aantal gelopen kilometers na dag 105: 2963 km (nu in: Santiago de Compostela)
Download (Santiago.kmz) de gelopen route voor Google Earth.
Hallo Jeannette en Ruud
Een goeie reis terug en een fijne thuiskomst gewenst. Wat zullen jullie voldaan zijn. Bedankt voor jullie grandioze verslag. Ik heb ervan genoten.
Janneke
Geplaatst door: Janneke van der Veer | 15-7-07 om 8:05
Geweldig wat jullie gepresteerd hebben. We zijn positief jaloers!We hebben heel veel genoten van jullie reis! Een behouden thuiskomst, groeten, John en Akke.
Geplaatst door: AkkeKooistra | 15-7-07 om 18:07
Een verlate reactie.
Zoveel mogelijk jullie traject gevolgt, uit ervaring weten we wat voor een gevoel het geeft om daar te staan.
Kippenvel.....
We dan weliswaar niet tevoet gegaan, maar met de motor,.
Veel van de route die jullie gelopen hebben was voor ons herkenbaar.
Petje af..
Marga Heuten.
Geplaatst door: Marga Heuten | 31-7-07 om 4:53