J:
Dit is de laatste bijdrage aan het log, dat is een raar idee.
Toen we vertrokken kon ik me niet voorstellen wat bijna 3000 km lopen betekende, het was gewoon een eindeloze afstand. Het verrassende was dat het heel plezierig is om aan een eindeloze taak te beginnen, elke dag doe je een stukje en ooit zal het wel afkomen. Geen zorgen, geen problemen, gewoon bezig zijn en rondkijken. Ik had gedacht dat ik me ontzettend zou vervelen onderweg, heb ooit het plan gehad om teksten ter overpeinzing mee te nemen. Het bleek echter juist zo heerlijk te zijn om je gedachten maar te laten waaien, niets te bedenken. En de enkele keren dat het erg saai was heb ik lekker lopen zingen, eigen verzonnen deuntjes, radio J. die kon uren aanstaan.
Onze tocht bleek uit 3 delen te bestaan. Het eerste deel, precies de helft tot aan Le Puy, liepen we helemaal alleen. We kampeerden vaak bij een boer of langs een weggetje, ik voelde me een zwerver met een doel. Na Le Puy liepen we ineens tussen vele anderen, dat was even wennen en ik voelde me langzaam aan pelgrim worden. Je blijkt gelijk op te lopen met andere pelgrims, dat schept een band en je kunt eens van gedachten wisselen. Bij de overgang over de Pyreneeën kwamen er ineens heel veel mensen bij, veel jongeren ook. Weer wennen, bovendien kenden we Spanje niet en moesten we onze gewoontes aanpassen, elke dag eten in de restaurantjes bijvoorbeeld. De grootste verandering was de route die ineens rechtuit liep en vaak langs de weg. Ik voelde me nu een echte pelgrim, in het spoor van vele duizenden voor me, vele honderden jaren lang al. De weg was lang en warm en was eindig. Weer liepen we gelijk op met anderen en hadden we leuke ontmoetingen.
Nu is alles voorbij en vind ik het best om weer naar huis te gaan. Pas nu weet ik waarom we dit wilden. We hadden de tijd om een grote reis te maken en wilden niet naar verre landen gaan omdat je dan zolang een kat in een vreemd pakhuis bent. Bovendien wilden we te voet gaan, heel basaal. We wilden langs dorpjes en mensen lopen en onderweg lotgenoten tegenkomen. Dan is er maar 1 route, Santiago.
Het was een heerlijke, onvergetelijke tocht en we zijn trots dat we het zonder problemen en heel gemakkelijk gehaald hebben.
En nu gaan we genieten van een welverdiende oude dag.
R:
Op deze plek willen wij al diegenen die de afgelopen maanden ons hebben gemaild of op het weblog een reactie hebben geplaatst daarvoor danken. Het betekende voor ons even weer contact met thuis en vaak een aanmoediging.
Tot slot bedanken wij zoon Roemer in China voor de administratie van het log. Uiteraard schreven wij de dagelijkse verslagjes, mailden die naar het weblog en maakten wij de foto`s. Maar het aanpassen van de dagelijkse titel, het plaatsen van de foto`s op het log, het bijplaatsen van links, het tonen van de route op Google Earth en het uitvoeren van allerlei correcties, waren zijn werk en dus made in China.
----------
Totaal aantal gelopen kilometers na dag 106: 2963 km. (nu in: Santiago de Compostela)
Download (Santiago.kmz) de gelopen route voor Google Earth.
we zijn zo trots op jullie. geweldig en dan nog zo snel !!! thera.
Geplaatst door: thera wijsenbeek | 16-7-07 om 11:48
Jeannette en Ruud proficiat met het volbrengen van jullie voettocht naar Santiago!! We hebben al die tijd genoten van jullie verhalen en foto's. We zullen het missen: elke dag even kijken hoe het met jullie gaat. We wensen toe dat jullie nog heel lang zullen nagenieten van deze geweldige prestatie en ook nog in zo'n korte tijd!!!
Geplaatst door: Jan en Marijke Guichelaar | 16-7-07 om 18:53
Prachtige weblog. Leuk geschreven. ik wil 'm volgend jaar gaan lopen i.c. Routa de la Costa. Ik lees veel reisverslagen voor tips en inspiratie. Knap gedaan van jullie. Nu ik nog 😊.
Geplaatst door: Robert Jansen | 30-4-15 om 0:27